- vüsul
- is. <ər.> Çatma, yetişmə, varma. Şiraz tənbəkisi göndərdim, vüsulundan məni xəbərdar eylə. M. F. A.. Vüsul olmaq – çatmaq, yetişmək, varmaq, varid olmaq. <Fəxrəddin:> Çox yaxşı, tənək çubuqları da ki vüsul oldu. N. V.. <Nəcəf bəy:> Bəradərim Nəcəf! Kağız yazıb Cavadnan göndərmişdin, gəldi, vüsul oldu. Ə. H.. <Hacı:> Hacı Kazım Ələmşahova göndərdiyiniz kağız və pul qəpiyinə qədər gəlib vüsul oldu. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.